ევროპის ყველა ქვეყანა ყოველწლიურად იზიდავს უამრავ ტურისტს მთელი მსოფლიოდან. იგი განთქმულია ცხოვრების მაღალი დონით, ქვეყნების განვითარებით, კულტურით, ხელოვნებით, მდიდარი ისტორიითა და შესანიშნავი მომსახურებით. ევროკავშირის რომელიმე ქვეყანაში მოგზაურობისთვის საჭიროა სპეციალური ვიზა - შენგენი და მთელ ევროპას შენგენის ზონა ჰქვია. ერთ-ერთი ყველაზე მიმზიდველი ტურისტული მიმართულებაა შენგენის ქვეყნები, ამ ქვეყნების სია წლიდან წლამდე ივსება.
ისტორია
ევროპის ეკონომიკური თანამეგობრობა გასული ათწლეულების განმავლობაში ცდილობდა მიეღწია ოთხი თავისუფლების - სერვისების, საქონლის, კაპიტალისა და ხალხის ევროპაში მოძრაობას. ამ მიზნების მისაღწევად გაფორმდა მრავალი ხელშეკრულება და შეთანხმება, რომელიც არეგულირებს ევროპულ ქვეყნებს შორის ურთიერთობებს. 1958 წელს ხელი მოეწერა შეთანხმებას ევროპის საბაჟო კავშირის შექმნის შესახებ, რამაც მნიშვნელოვნად გაამარტივა საქონლის გადაადგილება ზონაში.და მომსახურებას, მოქალაქეთა გადაადგილებას აფერხებდა საპასპორტო და სავიზო კონტროლი - თითოეულ შემოსულ მოქალაქეს უნდა წარედგინა საბუთები და გაევლო საბაჟო შემოწმება. ამან გარკვეული უხერხულობა გამოიწვია და თითოეულ გადაკვეთაზე საკმაოდ დიდი დრო დასჭირდა. ევროპის შიგნით მოქალაქეთა გადაადგილების გასაადვილებლად, დაიდო შენგენის შეთანხმება - მისი ხელმოწერა მოხდა 1985 წლის ივნისში პრინცესა მარი ასტრიდის ბორტზე სოფელ შენგენის მახლობლად - აქედან გამომდინარეობს ხელშეკრულების სახელი. ეს ადგილი შეირჩა მდებარეობის გამო - სამი ქვეყნის - ლუქსემბურგის, გერმანიისა და საფრანგეთის საზღვრების გადაკვეთაზე. შეთანხმებას ხელი მოაწერეს ხუთი სახელმწიფოს - ლუქსემბურგის, საფრანგეთის, გერმანიის, ნიდერლანდების და ბელგიის მეთაურებმა. ამ ქვეყნებს პირველები უწოდეს "შენგენის ქვეყნები", მათი სია კვლავ ივსება. თანდათანობით, ევროკავშირის ყველა სხვა წევრი შეუერთდა მოქმედ შეთანხმებას. ამ შეთანხმების არსი იყო მონაწილე ქვეყნებს შორის საზღვრების გამარტივება, საბაჟო, საპასპორტო და სავიზო კონტროლის გაუქმება.
ქვეყნები
ევროკავშირის ქვეყნების უმეტესობა შენგენის ქვეყნებია. მათი სია დროდადრო იცვლება. ამჟამად შენგენის ზონა მოიცავს 27 სახელმწიფოს: ავსტრია, უნგრეთი, გერმანია, ბელგია, საბერძნეთი, დანია, ისლანდია, იტალია, ლატვია, ესპანეთი, ლიტვა, ლიხტენშტეინი, მალტა, ლუქსემბურგი, ნიდერლანდები, ნორვეგია, პოლონეთი, სლოვაკეთი, სლოვენია, პორტუგალია, ფინეთი, ჩეხეთი, შვეიცარია, საფრანგეთი, შვედეთი და ესტონეთი. შენგენის შეთანხმების ქვეყნები - 2014 წლის სია - მნიშვნელოვნად განსხვავდება წინა წლების მონაცემებისგან. ყველა სახელმწიფოდანრომელნიც ევროკავშირის წევრები არიან, მხოლოდ დიდი ბრიტანეთი და ირლანდია უარს ამბობენ შენგენის შეთანხმების ხელმოწერაზე - ამ ქვეყნებში მოსანახულებლად საჭიროა აიღოთ საკუთარი ეროვნული ვიზა, პასპორტი და საბაჟო კონტროლი დაცულია.
როგორ მივიღოთ შენგენი
შენგენის ვიზის ასაღებად რამდენიმე პირობა უნდა აკმაყოფილებდეს - წესების მიხედვით, ნებართვისთვის უნდა მიმართოთ იმ ქვეყნის საელჩოს, რომელშიც ყველაზე დიდხანს გექნებათ ყოფნა. თუ მოგზაურობა განხორციელდება რამდენიმე ქვეყანაში და დარჩენა დაახლოებით ერთნაირია თითოეულში, მაშინ ვიზა უნდა გაიცეს ევროკავშირში შესვლის ქვეყნის საელჩოს მიერ. საელჩოში თქვენ უნდა მიაწოდოთ მაქსიმალური ინფორმაცია თქვენს შესახებ, წარადგინოთ ყველა დოკუმენტი და შეასრულოთ ყველა მოთხოვნა. საბუთების ფორმები და კითხვარების შევსება შეგიძლიათ ნახოთ საელჩოების ოფიციალურ ვებსაიტებზე. უარის შემთხვევაში შესაძლებელია ხელახლა განაცხადის შეტანა გარკვეული პერიოდის შემდეგ.
ვიზის კატეგორიები
შენგენის ქვეყნების მიერ გაცემული ვიზების რამდენიმე სახეობა არსებობს. 2014 წლის სიაში შედის შემდეგი. ვიზა A კატეგორია - აეროპორტი. გაიცემა ევროპაში ტრანზიტის დროს. B კატეგორია არის სატრანზიტო ვიზა, რომელიც მოქმედებს ევროკავშირის ქვეყნებში მრავალჯერადი შესვლისთვის, ყოფნის ხანგრძლივობა არ შეიძლება აღემატებოდეს 5 დღეს. C კატეგორია - მოკლევადიანი, მასზე ყოფნის ვადა არ შეიძლება აღემატებოდეს 90 დღეს, ექვსი თვის განმავლობაში. კატეგორია D მოიცავს ევროკავშირის სხვადასხვა ქვეყნის ეროვნულ ვიზებს, მათზე ყოფნის პერიოდი საშუალებას გაძლევთ დარჩეთ ევროპაში 90 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში. მოგზაურობის პირობები შენგენის ზონაშირეგულირდება ვიზის გამცემი ქვეყნის შიდა კანონმდებლობით. ზოგიერთ შემთხვევაში, ქვეყნები გასცემენ ვიზებს მარკით LTV. ეს ნიშნავს, რომ მოქალაქეს შეუძლია გადაადგილება მხოლოდ იმ ქვეყანაში, რომელმაც გასცა ვიზა - და არა მთელ შენგენის ზონაში. შენგენის ქვეყნებში ვიზები საელჩოების მეშვეობით გაიცემა. რეგისტრაციას 30 დღემდე სჭირდება - კატეგორიისა და საცხოვრებელი ქვეყნის მიხედვით. შეგიძლიათ თავად მიმართოთ შესვლის ნებართვას ან მიმართოთ დახმარება ტურისტულ სააგენტოებს ან შუამავლებს.
დოკუმენტები რეგისტრაციისთვის
ერთ-ერთი ყველაზე რთული მოსაპოვებელია შენგენის ქვეყნებში შესვლის ნებართვა. ვიზის მისაღებად საჭირო საბუთების სია დროდადრო ახლდება. საელჩოში შესვლის ნებართვის მისაღებად საჭიროა საბუთები. პირველ რიგში, პასპორტი. უფრო მეტიც, ის ძალაში უნდა იყოს მოგზაურობიდან ექვსი თვის განმავლობაში. დადგენილი ნიმუშის ფოტოები და შევსებული კითხვარი - მკაცრად საელჩოს მიერ მოწოდებული ნიმუშების მიხედვით. მოწმობა სამსახურის ან სამუშაო ადგილიდან - მასზე მითითებული უნდა იყოს ყველა საკონტაქტო ნომერი და საწარმოს მისამართი, არამშრომელი მოქალაქეებისთვის, მაგალითად, სტუდენტებისთვის საჭიროა ცნობა საგანმანათლებლო დაწესებულებიდან. დარწმუნდით, რომ დაადასტურეთ ფინანსური გადახდისუნარიანობა - მიაწოდეთ ვალუტის შეძენის სერთიფიკატი 50 ევროზე დღეში ერთ ადამიანზე ან აიღეთ ამონაწერი საკრედიტო ბარათიდან ან საბანკო ანგარიშიდან. არასამუშაო მოქალაქეების შემთხვევაში აუცილებელია ინფორმაციის მიწოდება, თუ ვინ იხდის მგზავრობის საფასურს დარეზიდენცია ქვეყანაში. აუცილებლად დაგჭირდებათ ჯანმრთელობის დაზღვევა, ინფორმაცია ოჯახის ყველა წევრის - შვილების, მეუღლეების და ა.შ., ქორწინების მოწმობები და ბავშვების საბუთები - ასლებთან ერთად. საელჩოს მიერ მოთხოვნილი ყველა დამატებითი დოკუმენტი უნდა იყოს წარმოდგენილი მოთხოვნისთანავე.
უარყოფის მიზეზი
შენგენის ქვეყნებს საკმაოდ მკაცრი მოთხოვნები აქვთ შემოსული ყველა მოქალაქისთვის. უარის ყველაზე გავრცელებული მიზეზებია: ადრე გაცემული ვიზის დარღვევა, ზოგიერთი საჭირო დოკუმენტის არქონა, ჩადენილი დანაშაულის შესახებ ინფორმაციის არსებობა, ცრუ ინფორმაციის წარდგენა საკუთარ თავზე, არასაკმარისი ფინანსური უზრუნველყოფა. საელჩოს თანამშრომლებმა შესაძლოა უარი თქვან ვიზის გაცემაზე იმ ეჭვის გამო, რომ მოქალაქე მოგზაურობის შემდეგ დაბრუნდება. ამის თავიდან ასაცილებლად რეკომენდირებულია დაადასტუროთ ქონებისა და ნათესავების არსებობა თქვენს სამშობლოში.
