ნარკომანიის ლეგალიზაციის საკითხი მუდმივად იწვევს დისკუსიებს მსოფლიო საზოგადოებაში. არის ქვეყნები და რეგიონები, სადაც ისინი ლეგალურია (კერძოდ, აშშ-ის ზოგიერთი შტატი, ურუგვაი) და ადგილები, სადაც მარიხუანა ლეგალიზებულია მხოლოდ სამედიცინო მიზნებისთვის და ხალხი ციხეში ხვდება მისი გამოყენების, ფლობისა და გავრცელებისთვის.
ნიდერლანდები არის ერთადერთი თავისუფალი სახელმწიფო ევროპაში კანაფის პროდუქტებისთვის. პრაღას „მეორე ამსტერდამს“უწოდებენ ამ ქალაქში ნარკოტიკების გავრცელებისა და ხელმისაწვდომობის გამო, მიუხედავად მათი გაყიდვის ოფიციალური აკრძალვისა.
რა არის კაფეშოპები და რატომ არის დაშვებული
ყავის მაღაზიები არის მაღაზიები და ბარები, რომლებიც ლეგალურად ყიდიან კანაფის და მისგან დამზადებულ მოწევის ნარევებს. ყველაზე გავრცელებული ასეთი დაწესებულებები ჰოლანდიაშია.
კაფე-შოპების არსებობას ხშირად და მკვეთრად აკრიტიკებენ, მაგრამ მათი მფლობელები ამტკიცებენ თავიანთ პოზიციას ასეთი საშუალებების შინაარსთან დაკავშირებით. ისინი ყიდიან მხოლოდ მსუბუქ ნარკოტიკებს და შეზღუდული რაოდენობით, მწარმოებელი აცნობებს მათ შემადგენლობას და პასუხისმგებელია უზრუნველყოფაზეარასწორი ინფორმაცია. ანუ, კაფეშოპის დამცველები თვლიან, რომ მაღაზიებში კანაფის ყიდვა უფრო უსაფრთხოა, ვიდრე ქუჩებში დილერებისგან უცნობი შემადგენლობის ქიმიური მძიმე ნარკოტიკები.
ეს დაწესებულებები ერთადერთი ადგილია ჰოლანდიაში, სადაც შეგიძლიათ შეიძინოთ და მოიხმაროთ კანაფი. პოლიტიკოსების აზრით, ასეთი მაღაზიების გახსნა მიიზიდავს ზოგიერთ უკანონო გამყიდველს ხელისუფლების მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზე და შეამცირებს ჩრდილოვანი ვაჭრობის მოცულობას.
რა შეზღუდვებია ყავის შოპებში
ასეთი მაღაზიების მუშაობა რეგულირდება კანონით.
აკრძალულია ყავის მაღაზიაში:
- ხელს უწყობს ჰალუცინოგენურ ნივთიერებებს;
- საქონლის გაყიდვა არასრულწლოვანებზე;
- გაყიდეთ 5 გ-ზე მეტი თითო კლიენტზე;
- მოითმენს არეულობას.
მაღაზიები, რომლებიც ატარებენ ნარკოტიკებს, არ შეიძლება განთავსდეს ბავშვთა საგანმანათლებლო დაწესებულებებიდან 250 მეტრზე ნაკლებ მანძილზე.
მათში არ არის ნაპოვნი მძიმე ჰალუცინოგენური ნარკოტიკები, დაწესებულების ერთ-ერთი იდეაა "სარეველა" მწეველთა დაცვა კოკაინზე და სხვა მძიმე ნივთიერებებზე დამოკიდებულ ნარკომანთა გავლენისგან.
პრაღა და ამსტერდამი: რა განსხვავებაა
ბევრ ტურისტს, ვისთვისაც ამსტერდამში მოგზაურობა ძალიან ძვირია, აინტერესებს არის თუ არა კაფეშოპები პრაღაში.
ჩეხეთის დედაქალაქში მსგავსი სახელწოდების დაწესებულებებს ვერ ნახავთ, ანუ არ არის ადგილები, სადაც ნარკოტიკი ერთადერთი საქონელია. მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ პრაღაში მარიხუანას ვერ იპოვით.
უცხოელები,ვისაც სურს იცოდეს პრაღის ყავის შოპების მისამართები, შეიძლება მიმართონ ემიგრანტებს - ყველაზე ხშირად ისინი არიან ბოშები ან აფრიკელი ხალხი, რომლებიც ყიდიან მარიხუანას, სოკოს და სხვა ჰალუცინოგენურ ნივთიერებებს დედაქალაქის ცენტრში, ტურისტულ ობიექტებთან ახლოს. გამყიდველები გვთავაზობენ საკუთარ ნივთებს, ამიტომ მათი პოვნა მარტივია.
ჩეხეთში არა პირველად ჩასულ ადგილობრივებსა და ტურისტებს, თუ დისტრიბუტორებს არ გაუჩნდათ ეჭვი, რომლებიც ხშირად ბარებში მიმტანები არიან, შეუძლიათ მარიხუანას ყიდვა კაფეში ან კლუბში. როგორც წესი, ასეთ დაწესებულებებში უცნობებს არ სთავაზობენ მოწევას. გამყიდველებმა იციან და მიზნად ისახავს თავიანთ რეგულარულ მომხმარებლებს.
სამართალდამცავი ორგანოების რეგულარული ოპერაციების გამო, დისტრიბუტორები ფრთხილობენ. ხშირად, მიმტანის ნაცვლად, გარე დილერს იწვევენ გამყიდველის როლში, ის ზის მაგიდასთან, როგორც სტუმარი და ეძებს შესაძლო მომხმარებლებს.
დაწესებულებების მაგალითები, სადაც ადამიანები ყიდიან კანაფს, სოკოს, ამფეტამინს, LSD-ს და სხვა მსგავს ნივთიერებებს, ტურისტების აზრით, არის Gross Club (Anenska, 197/1), Reggae Bar Lounge და ა.შ.
იმის გამო, რომ ამსტერდამთან შედარებით, პრაღაში პირობითად წოდებულ კაფეშოპებს, ვაჭრობა უკანონოა, აქ ფასები უფრო დაბალია, რაც ტურისტებს იზიდავს. მაგრამ ჯობია წინასწარ დაალაგოთ ხარჯი, რათა ზედმეტი არ გადაიხადოთ ქუჩის მოვაჭრეებს.
კანონი და რეალობა ჩეხეთის რესპუბლიკაში
პრაღაში ტურისტებისთვის კაფეშოპები არ არის, რადგან ინტოქსიკაციების გაყიდვა ოფიციალურად აკრძალულია.
ჩეხეთის რესპუბლიკის კანონი ამბობს, რომ თქვენ შეგიძლიათ გამოიყენოთ ნარკოტიკები (ეს აიხსნება იმით, რომ ადამიანს აქვს უფლება მართოს საკუთარი ჯანმრთელობა და სხეული), ასევე შეგიძლიათ თან გქონდეთ შეზღუდული რაოდენობით. (სხვადასხვა სახის ნარკოტიკებზე დადგენილია ნორმა: კოკაინზე 1 გ-დან მარიხუანაზე 15 გ-მდე). თუმცა, უფრო დიდი ოდენობით ნარკოტიკული საშუალების შენახვა და რეალიზაცია იწვევს პასუხისმგებლობას ადმინისტრაციული და სისხლის სამართლის ნორმების შესაბამისად.
ამგვარად, თუ ადამიანი ეწევა სახსარს, რომელიც შეიცავს იმაზე მეტ კანაფს, ვიდრე დასაშვებია შესანახად, ის დააპატიმრებენ, თუმცა თავისთავად მოწევა არ არის აკრძალული.
