Boeing 787 ფართო ტანიანი შორი მანძილის თვითმფრინავი მიეკუთვნება ახალი თაობის თვითმფრინავებს. იგი აშენდა უკვე მოძველებული მოდელის 767-ის შესაცვლელად.
მთავარი განსხვავება Boeing 787-სა და მის წინამორბედს შორის არის მისი დიზაინი. თვითმფრინავების მშენებლობის ისტორიაში პირველად ამ მოდელში გამოყენებული იქნა კომპოზიტური მსუბუქი მასალების ორმოცდაათი პროცენტი.
ისტორია
ახალი თვითმფრინავის მოდელის შექმნის პროგრამის დაწყებამ აიძულა 747-400 და 767 შორ მანძილზე მყოფი თვითმფრინავების გაყიდვების შემცირება. ეს მოხდა გასული საუკუნის ოთხმოცდაათიან წლებში. Boeing-მა განსახილველად მიიღო ორი ახალი მოდელი. ერთ-ერთი მათგანი იყო 747-400-ის საწვავის უფრო ეფექტური ვერსია. ეს არის 747X მოდელი. პროექტის მეორე ვერსია მოიცავდა ისეთი თვითმფრინავის შემუშავებას, რომელიც მოიხმარდა არაუმეტეს საწვავს, ვიდრე Boeing 767, მაგრამ ამავე დროს შეძლებდა მიაღწიოს სიჩქარეს 0,98 M-მდე. თუმცა, ავიაკომპანიები ამ მოდელებს მშვიდად შეხვდნენ.
2003 წლის დასაწყისში Boeing-მა წარმოადგინა პროექტი ახალი 7E7 ორძრავიანი თვითმფრინავისთვის. მოდელი შეიქმნა Sonic Cruiser ტექნოლოგიების გამოყენებით. კომპანიამ გამოაცხადა, რომ ეს ლაინერი ეკუთვნის ახალ Yellowstone-ის ოჯახს.
ახალი პროგრამა
Yellowstone არის Boeing-ის პროექტი, რომელიც შეცვალოს სამოქალაქო თვითმფრინავების არსებული დიაპაზონი მაღალტექნოლოგიური ტიპის სერიებით. ლაინერის დიზაინში გამოყენებულია მსუბუქი კომპოზიციური მასალები. ჰიდრავლიკური სისტემების ნაცვლად გამოიყენება ელექტრო სისტემები. ეს მოდელები იკვებება საწვავის ეფექტური ტურბორეაქტიული ძრავებით.
Yellowstone პროგრამა შედგება სამი განყოფილებისგან. პირველი არის Y1. ის გულისხმობს 100-200 მგზავრის ტევადობის თვითმფრინავების შეცვლას. Y2 პროექტი შექმნილია გრძელვადიანი ლაინერების ახალი მოდელების წარმოსაჩენად. დღეისათვის ეს პროგრამა სრულად დასრულებულია. Boeing 787 იყო მისი გონება.
კომპანია ასევე მუშაობს Y3 პროექტზე. მუშავდება მოდელები ულტრა შორი მანძილის 747 და 777 თვითმფრინავების ჩასანაცვლებლად, რომელთა სამგზავრო ტევადობა 300-600 ადამიანია.
Dreamliner
2003 წელს Boeing Company-მა ჩაატარა კონკურსი 787 მოდელის საუკეთესო სახელისთვის. თითქმის ნახევარმა მილიონმა ადამიანმა აირჩია Dreamliner ვარიანტი. უკვე 2004 წლის აპრილში იპოვეს Boeing 787-ის გაშვების მომხმარებელი. ისინი გახდნენ გადამზიდავი კომპანია All Nippon Airways. მან შეუკვეთა ერთდროულად ორმოცდაათი თვითმფრინავი, რომლებიც უნდა მიეწოდებინათ 2008 წლის ბოლოს
"Boeing-787" (იხილეთ ფოტო ქვემოთ) არის ინოვაციური პროდუქტი თვითმფრინავების მშენებლობის სფეროში. პირველად მის დიზაინში ალუმინი შეიცვალა მსუბუქი კომპოზიტური მასალებით. ამ გადაწყვეტილებამ შესაძლებელი გახადა საგრძნობლად შემცირებულიყო ლაინერის წონა და, შესაბამისად, ეკონომიკურად მომგებიანი ყოფილიყო.
ბოინგმა შეიმუშავა Boeing 787, რომლის ტექნიკური მახასიათებლები საშუალებას აძლევს თვითმფრინავს მოიხმაროს 20 პროცენტით ნაკლები საწვავი, ვიდრე 767 მოდელი და იყოს ორმოცი პროცენტით უფრო ეფექტური. ეს შესაძლებელი გახდა თანამედროვე ძრავების დაყენებისა და თანამედროვე აეროდინამიკური გადაწყვეტილებების მიღების შემდეგ მოწინავე სქემებთან ერთად. და უკვე 2004 წლის ბოლოს, ბოინგისგან შეუკვეთეს 787-ე მოდელის 237 ლაინერი. 2012 წელს იგი დათანხმდა ოთხი Boeing-787 თვითმფრინავის მიწოდებას Transaero-სთვის.
წარმოება
2003 წლის დეკემბერში Boeing-ის მენეჯმენტმა გადაწყვიტა, რომ Boeing 787 აწყობილი იქნებოდა ვაშინგტონის შტატში, ქალაქ ევერეტში, ქარხანაში, რომელიც აშენდა გასული საუკუნის 60-იანი წლების ბოლოს 747-ის წარმოებისთვის. - yu მოდელი.
თუმცა, ამჯერად ოდნავ განსხვავებული გამოსავალი იქნა გამოყენებული. კომპანიას არ შეუქმნია თვითმფრინავი ნულიდან. სამუშაოს ნაწილი ქვეკონტრაქტორებს გადაეცათ. ამან მნიშვნელოვნად შეამცირა წარმოების დრო. საბოლოო აწყობა, კომპანიის გათვლებით, სამიდან ოთხ დღეში უნდა განხორციელდეს. ამასთან, ამ პროცესში აუცილებელია რვაასიდან ათას ორასამდე ადამიანის ჩართვა. ამრიგად, იაპონური ქვეკონტრაქტორები აწარმოებენ ფრთებს, იტალიური ქვეკონტრაქტორები აწარმოებენ ჰორიზონტალურ სტაბილიზატორს, ფრანგი ქვეკონტრაქტორები აწარმოებენ გაყვანილობას, ინდოელი ქვეკონტრაქტორები ამუშავებენ პროგრამულ უზრუნველყოფას და ა.შ. ტვირთის ლაინერი მოდელი 747 აწვდის ნაწილებს ქარხანაში.
იაპონიის მონაწილეობით შეიქმნაBoeing-787 თვითმფრინავი. ამ ქვეყნის კომპანიებმა იმუშავეს შექმნაზელაინერის თითქმის ოცდათხუთმეტი ერთეული. ეს პროექტი იაპონიის მთავრობამ ორი მილიონი დოლარის ოდენობით დაუჭირა მხარი. პირველი Boeing 787-ის შეკრება დაიწყო 2007 წლის მაისში
ტესტი
ბოინგ 787 პირველად აფრინდა 2009-12-15. ფრენა დაახლოებით სამი საათი გაგრძელდა. ამის შემდეგ კომპანიამ შეიმუშავა ცხრათვიანი ტესტირების განრიგი. ფრენის ტესტირებაში ექვსმა თვითმფრინავმა მიიღო მონაწილეობა. მათგან ოთხი აღჭურვილი იყო Rolls Royce Trent 1000 ძრავით, ხოლო ორი GE GEnx-1B64 ძრავით. 2007 წლის მარტში მან წარმატებით ჩააბარა ფრთების დატვირთვის ტესტი, რომელიც ას ორმოცდაათი პროცენტით გაიზარდა სტანდარტზე სამი წამის განმავლობაში. შემდგომში ლაინერმა გაიარა ტემპერატურის ტესტები და გამოვლენილი ხარვეზების გამო გარკვეულწილად შეიცვალა. Boeing 787 სერტიფიცირებული იყო 2011 წლის 13 აგვისტოს აშშ-ს ფედერალური საავიაციო ადმინისტრაციის მიერ. 2011 წლის 26 ოქტომბერს ლაინერმა პირველი კომერციული ფრენა განახორციელა.
კონსტრუქციული გადაწყვეტილებები
ყველა ელემენტის ორმოცდაათი პროცენტი, რომლებიც ქმნიან Boeing 787-ის ფიუზელაჟს, შედგება ნახშირბადის ბოჭკოს შემცველი მასალებისგან. ამიტომ ეს თვითმფრინავი გაცილებით მსუბუქი და ძლიერია, ვიდრე ის ლაინერები, რომელთა წარმოებაში გამოყენებულია ალუმინი. კომპოზიტური მასალებია 50% ნახშირბადის ბოჭკოვანი, 20% ალუმინი, 15% ტიტანი, 10% ფოლადი და 5% სხვა კომპონენტები.
Boeing 787-ის აწყობისას გამოიყენება ულტრაეფექტური და დაბალი ხმაურის General Electric GEnx-1B და Rolls ძრავები. Royce Trent 1000. პირველში, ტურბინის პირები და გარსაცმები დამზადებულია მხოლოდ კომპოზიციური მასალისგან. ამიტომ ძრავას შეუძლია შექმნას სამუშაო ბიძგი დაბალ ტემპერატურაზე. შედეგად, მცირდება ნახშირწყალბადების ემისიები ატმოსფეროში.
Boeing-787-ს სხვა მოდელებთან შედარებით უფრო გრძელი ფრთის სიგრძე აქვს. გარდა ამისა, ყინვაგამძლე მოწყობილობა, ფლაპის მექანიზმი და სხვა სისტემები დამონტაჟებულია როგორც ერთეული. ეს აადვილებს შენარჩუნებას და ნაკლებად არღვევს.
კომპანიამ შეიმუშავა Boeing-787-ის სამი მოდიფიკაცია. ეს არის 3, 8, 9 და 10 მოდელები. თითოეულ მათგანს აქვს გარკვეული განსხვავებები სპეციფიკურ ტექნიკურ პარამეტრებში. მხოლოდ ფიუზელაგის დიამეტრი (5,77 მ), სიმაღლე (16,9 მ), ფრენის მაქსიმალური სიმაღლე (13100 მ) და მაქსიმალური სიჩქარე (950 კმ/სთ) ყველასთვის ერთნაირია.
კოკპიტა
კონტროლის გამარტივებისთვის, თვითმფრინავი აღჭურვილია მრავალფუნქციური დისპლეით. ისინი კაბინაში არიან. მართვა ხორციელდება ელექტრო დისტანციური სისტემის გამოყენებით. მასში შედის ორი ეკრანი, სადაც ნაჩვენებია კარიბჭის განლაგება, ტაქსი, ასევე ტერიტორიის რუკა. გამჭვირვალე ინდიკატორები დამონტაჟებულია კაბინის საქარე მინის წინ. ისინი საშუალებას გაძლევთ აკონტროლოთ ინსტრუმენტის მონაცემები ხილვადობის დაბლოკვის გარეშე.
თვითმფრინავი აღჭურვილია ავტომატური დიაგნოსტიკური სისტემით. ის რეალურ დროში აგზავნის მონაცემებს მიწის სარემონტო სამსახურში. ამ შემთხვევაში გამოიყენება ფართოზოლოვანი რადიო საკომუნიკაციო არხი. ეს სისტემა განკუთვნილიათვითმფრინავის მექანიზმებში გარკვეული პრობლემების პროგნოზირება, რაც ამცირებს შეკეთების და დიაგნოსტიკის დროს.
სამგზავრო განყოფილება
Boeing 787 სიმძლავრე დამოკიდებულია მის კონფიგურაციაზე. თვითმფრინავში ასვლა შეუძლია 234-დან 296 მგზავრამდე.
შემუშავებული Boeing 787 თვითმფრინავში, სალონი ძალიან კომფორტულია მგზავრებისთვის. ჩვეულებრივი პლასტმასის ფარდები აქ შეიცვალა ელექტროქრომული დაბინდვით ილუმინატორის ჭკვიანი მინაში. ინტერიერის განათება საოცარია. მისი ინტენსივობა რეგულირდება ეკიპაჟის მიერ ფრენის ფაზის მიხედვით.
787-ე მოდელში ტუალეტების ზომა გაიზარდა. ახლა მათი გამოყენება ინვალიდის ეტლში მყოფ ადამიანებს შეუძლიათ. ზედა ბარგის თაროებს მეტი ტევადობა აქვს სალონში. თითოეულ მათგანს ოთხი ჩემოდანი ეტევა. სალონში წნევა შენარჩუნებულია ათას რვაასი მეტრის სიმაღლეზე. ჩვეულებრივი ალუმინის თვითმფრინავში ის შეესაბამება 2400 მ. ასეთი კომფორტული პირობები იქმნება ლაინერის ელასტიური კომპოზიტური კორპუსის წყალობით.
ტურბულენტურ ზონაში მგზავრებისთვის კომფორტულ პირობებს ინარჩუნებს გლუვი ფრენის სისტემა, რომელსაც შეუძლია თრგუნოს თვითმფრინავის ვერტიკალური ვიბრაციები. ზეწოლის სისტემა ახლებურად არის ორგანიზებული Boeing-787-ში. მისმა მონტაჟმა შესაძლებელი გახადა ჰაერის მიწოდება სალონში უშუალოდ გარემოდან და არა ძრავებიდან, როგორც ეს წინა მოდელებში ხდებოდა.
